HOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVERHOVER a Facebook account. I was his first friend. Then he found Frank due to me and Franky got annoyed. It was funny.
Currently Active Users Viewing This Thread: 5 (5 members and 0 guests) Obby_Maul, Darkgroove, Deathstar110, Louis, Poker's Elite lol kthx